آب مصرفی انسان یا از طریق آب رودخانه ها ( که پشت سدها ذخیره می شوند) و یا ازطریق سفره های آب زیرزمینی ( که از طریق چشمه و چاه در دسترس قرار می گیرند) تامین می شود. در کشورهای گرم و خشک و کم باران نظیر ایران عمده آب مصرفی مردم از طریق چاهها تامین می شود.
با رشد روزافزون جمعیت در شهرهای بزرگ، سفره های آب زیرزمینی آلوده می شوند: رشد جمعیت به معنی تولید فاضلاب انسانی بیشتر است، فاضلاب انسانی از طریق چاههای فاضلاب دفع شده و نهایتا وارد سفره های آب زیرزمینی می شوند. رشد جمعیت به معنی مصرف بیشتر مواد شوینده و پاک کننده شیمیایی است که پس از مصرف وارد چاههای فاضلاب شده و از آنجا به سفره های آب زیرزمینی نفوذ کرده و آنها را آلوده می کنند.رشد جمعیت به معنی مصرف بیشتر کود های شیمیایی و حیوانی در مزارع، پارکها، زمین های فوتبال و ... است که پس از هر بارندگی و آبیاری شسته شده و به اعماق زمین نفوذ کرده و آب های زیرزمینی را آلوده می کنند.
صنعتی شدن جوامع به معنای دفع بیشتر فاضلابهای صنعتی است که باز هم به طریق مشابه باعث آلودگی آب های زیر زمینی می شوند. تمامی این موارد باعث افزایش سموم محلول در آب، نیترات و سایر مواد مضر محلول در آب می شوند که فقط از طریق روشهای پیشرفته مانند اسمز معکوس قابل تصفیه هستند. انسان با توسعه صنایع و افزایش جمیعت، خود بزرگترین عامل آلوده کننده آب در طبیعت است.
